أعوذ بالله من نفسی
بسم الله الرحمن الرحیم
ناراحتم! خیلی زیاد.
امشب شما دو تا فکر کردید اگه به من و شوهرم بخندید و روحانیت شوهرم رو به تمسخر بکشید؛ لحظاتی شاد بودید و خندیدید و تمام! ولی من شنیدم!
ایستادم نگاهتون کردم! شما هم دیدید! فهمیدید!
آخرش هم که می رفتید بهتون گفتم وعده ما سر پل صراط! شنیدید! خوب هم شنیدید! خودتونو زدید به نفهمی!
دعاتون کردم! دوست دارید بدونید چه دعایی؟
می نویسم که بخونید:
دعا کردم مادرهاتون به عزاتون بشینن!
دعا کردم الهی پدر و مادرهاتون به عزاتون بشینن.
دعا کردم خدا فرصت توبه رو هم ازتون بگیره.
دعا کردم حسرت دیدن دوباره اتون به دل والدینتون بمونه.
و....
آره اینجوریه!
شماها بخندید و من وعده می دهم سر پل صراط !
معامله خوبیه!
این دنیا چهارطاقش مال شماها و خنده های لحظه ایتون!
اصلا من می روم جهنم! قبول! اما از شماها هم نمی گذرم که راتونو بکشید برید بهشت!
سیاهی چادرم کورتون کرد یا سفیدی عمامه شوهرم ؟
قسم والله خوردم که سر پل صراط جلوتون رو می گیرم!
از این به بعد همینه! هر کسی بهم توهین کنه اینجوری معامله می کنم! سر پل صراط!
دیگه هم به اعتراض های همسرم گوش نمی دهم! از بس سکوت کرده و نشنیده گرفته که شماها توی خیابون راه می روید و جسارت می کنید!
قسم خوردم به حق خانم فاطمه زهراء سلام الله به حرمت چادرم روز قیامت سر پل صراط جلوتون رو می گیرم. من نمی گذرم از حقم. الهی خدای من هم نگذره!
*** پی نوشت: اگه مطلب رو مطالعه کردید و بنای نصیحت دارید و اعتراض به اینکه این شیوه برخورد اسلامی نیست و از من بعیده و فلان و بهمان؛ لطف کنید کیبوردتون رو فرسوده نکنید و نظر نگذارید! چون پائینش براتون می نویسم الهی نصیب خودتون هم بشه تا بفهمید چی می گم!
