در اين شب تشويش ، تنهاي تنهايم
مي پژمرم در خود، ديري نمي پايم
باراني و سردم ، در خود پناهم ده
وقتي كه بي پروا، سوي تو مي آيم
مي خواهم اي آتش ! طوفاني سر كش!
در سايه نامت ، چندي بياسايم
در اوجم و آري ، بي وقفه مي بارم
تكرار نام توست ، شعر و غزل هايم
تا مي روم از خويش ، بوي تو مي آيد
دل مي دهي آيا ، تا جان ببخشايم ؟