بر چه من گریه کنم اوست که بالش داد...
برای علی کوچولوی
فرزند خردسال
مرحوم
آقای ابوالقاسمی پور
بر چه من گریه کنم اوست که بالش داد
بر چه من درد کشم او که نداهایش داد
من اسیرم او پرید
رفت سوی خدا با دل و بی تابی هایش
صبر کن کودک او
صبری تلخ
پدرت روح بزرگی را برد
مادرت زندگی نابی برد
صبر کن ای کودک خرد
صبری تلخ
نه به اندازه ی مولا
دست کم در چاه
گریه کن هم نام
گریه ای همچون مولا
اما
تو چه خوب می دانی که
زندگی سختی رفتن هاست
زندگی بال گشودن هاست
پدرت نور
مادرت نور
و به اندازه ی نورانیت باش
تو توان خواهی یافت
بالها می یابی
و گشودنهایش را
تو به آنها خواهی گفت
من به دنیا آمده ام
سختی تلخ حقیقت این است
من تحمل خواهم کرد
من تحمل خواهم کرد
من تحمل خواهم کرد....
