پیراهنی به تن داشت شبیه مانتو و سر تا پا سفیدپوش بود. ...
به ایستگاه رسیدم و باید پیاده می شدم. مقنعه ام را جلوتر کشیدم . چادرم را مرتب کردم و پیاده شدم.
آفتاب می تابید و چه شیرین می تابید .
می دانی گرمای دوزخ به خنکای معصیت نمی ارزد!!
مهدیه صالحی